''Ini stranger dari mana?''


Haritu,  dari rumah ke shah alam, aku balik dengan ktm. First time. Dengan bagasi tak padan dengan badan, gigih aku heret sampai ke shah alam. 

Sampai dekat stesen Padang Jawa, aku mengeluh lagi tengok tangga. 


Dengan tenaga dah separuh nyawa, aku gagahkan juga heret bagasi naik tangga. 



Aku kena tinggal sorang-sorang kat belakang. 




Then suddenly, jeng jeng jeng




''Awak, nak saya tolong?'' lelaki, stranger, tegur aku. 




''Eh takpa, saya boleh angkat sendiri.'' 




Mungkin dia nak ketawa tengok aku macam anak ketam berjalan. Dengan badan kecik,  bayangkan boleh tak macam mana aku heret bagasi naik tangga? Memang macam anak ketam.




Dia jalan belakang aku. Aku rasa awkward sebab kami berdua je. Yang lain semua dah ke depan. 





''Eh bak la sini bagasi tu, saya boleh tolong. Macam berat je.''





Memang berat pun u_u




''Eh takpa takpa, terima kasih.''  kena la jual mahal sikit bro. Haha padahal aku segan sebab bagasi aku berat gila u_u





Aku bagi senyuman paling ikhlas sedunia. 




Dia senyum. Ah rasa nak ambik senyum dia simpan dalam poket. Hihi 




Rugi, tak sempat tanyakan nama. 





Dan cuba teka, siapa yang aku jumpa semalam waktu aku tak reti guna mesin pulangkan buku dekat library? 





Heheheheheeeeee.






'Ini stranger dari mana? 

Dunia atau syurga?'' 


Biarkan.


''Hidup. Sama ada kau jaga hati orang. Atau kau jaga hati kau. 

''Dan kalau marah, duduk. Baring atau berwudhuk.

Dalam kondisi aku sekarang, 

mungkin jalan terbaik, 

baring atas jalan.''